obviate [ˈɒbvieɪt] v ~ smth (formal) болдырмау, болғызбау, проблеманың алдын алу не одан аулақ болу (syn: preclude, eliminate) ♦The new treatment obviates the need for surgery. – Жаңа ем операцияны қажет етпейді. ♦This new evidence obviates the need for any further enquiries. – Бұл жаңа айғақ бұдан әргі тергеулерді қажет етпейтін болады.