occurrence [əˈkʌrəns] n (formal) (болған, болып жатқан я болатын) жағдай, жайт, оқиға ♦Laughter was a rare occurrence in his classroom. – Күлкі оның класс бөлмесінде сирек ұшырасатын. ♦Flooding in the area is a common occurrence. – Ол тұсты су жиі басады/ Ол тұста су жиі тасиды/ Ол тұста жиі су тасқыны болады. ♦The frequent occurrence of earthquakes in the area means that the buildings must be specifically designed to withstand the force. – Бұл тұста жер сілкінісінің жиі болатындығынан үй-жайлар толқуға төтеп бере алу үшін арнайы жобалануы тиіс.