oddity [ˈɒdәti] n (pl -ies) 1.оғаштық, бөлектік, өзіншелік; біртүрлілік, ерекшелік ♦The book deals with some of the oddities of grammar and spelling. – Бұл кітапта грамматика мен емлеге қатысты қызықтарға мән берілген. ♦She suddenly realized the oddity of her remark and blushed. – Ол өзінің артық сөйлеп қойғанын кенет аңғарып, қызарып кетті.