offending [əˈfendɪŋ] adj 1.өкпелететін, ренжітетін, кейітетін; қиындық тудыратын  ♦The offending paragraph was deleted. – Мәселе тудыратын бапты алып тастады. ♦The traffic jam soon cleared once the offending vehicle had been removed. – Дұрыс қойылмаған машинаны алып тастағаннан соң, көлік кептелісі тарқады. 2.айыпты, кінәлі, жазықты ♦The offending driver received a large fine. – Айыпты/ Тәртіп бұзған жүргізушіге көп айыппұл салынды.