offense n (NAmE) 1. [əˈfens] = offence (1) ♦to commit an offense – заң бұзу ♦The new law makes it a criminal offense to drink alcohol in public places. – Жаңа заң бойынша, қоғамдық орындарда арақ-шарап ішу - қылмыс. ♦a minor/serious offense – жеңіл/ ауыр заң бұзушылық/ қылмыс ♦She pleaded guilty to five traffic offenses. – Ол бес рет көлік қозғалысы ережесін бұзғанын мойындады. 2. [ˈɒfens] (BrE attack) (sport) шабуыл, атака ♦The Redskins' offense is stronger than their defense. – Редскіндердің шабуылы қорғанысынан мықтырақ. ♦He played offense for the Chicago Bulls. – Ол Чикаго Буллзда шабуылда ойнады.