offspring [ˈɒfsprɪŋ] n (pl ~) (formal or humorous) 1.бала, перзент ♦the problems parents have with their teenage offspring – жеткіншек балаларына қатысты проблемалары бар ата-аналар ♦to produce/raise offspring – бала өсіру/ тәрбиелеу 2.төл, тұқым, түлек, бала (жануардың); көшет, өскін ♦Female badgers may give birth to as many as five offspring. – Ұрғашы борсықтар бес күшікке/ балаға дейін табады. ♦The beast was believed to be the offspring of a panther. – Ол аң пантераның тұқымы болған сияқты.