onus [ ˈəʊnəs] n (formal) (usually the onus) жауапкершілік ♦The onus is on employers to follow health and safety laws. – Денсаулық пен қауіпсіздік бойынша заң талаптары үшін жұмыс берушілер жауапты. ♦The onus of proof lies with the prosecution. – Айғақтарға жауапты – айыптаушы жақ. ♦The report puts the onus of children’s early education firmly on the parents. – Зерттеу нәтижесі балалардың бастапқы оқуы үшін жауапкершілікті ата-аналарға жүктейді.