ooze [uːz] A.v 1.сұйық бөлу, баяу ағу ♦∼ from/out of/through smth | ooze out Blood oozed out of the wound. – Қан жарадан шығып жатты. ♦∼ with smth an ugly swelling oozing with pus – ірің шығып жатқан дардиған ісік ♦∼ smth The wound was oozing blood. – Жарадан қан шығып жатты. 2. біліну, көрініп я сезіліп тұру, аңқу (syn: exude) ♦∼ smth She walked into the party oozing confidence. – Айдарынан жел есе ол сауық-кешке кіріп келді. ♦∼ with smth His voice oozed with sex appeal. – Даусы жүректі елітті/ наздандырды. B.n 1. (көл не өзен түбіндегі) қайыр, балшық 2.баяу аққан қоймалжың сұйық