opportune [ˈɒpətjuːn] adj (formal) 1.оңтайлы, орайлы, дер кезі, сәті түскен, қолайлы, ыңғайлы, оң, дұрыс (syn: favourable) ♦The offer could not have come at a more opportune moment. – Ұсыныс ең оңтайлы уақытта келді. ♦Chapman decided the time was opportune for talking business. – Чәпмән іс/ бизнес жайлы әңгімелейтін оңтайлы сәт туды деп ойлады. ♦It was an opportune time to look at the offer in more detail. – Ұсынысқа жан-жақты барлап көз жүгіртетін оңтайлы кез осы болды. 2. оңтайлы, оңды, орынды, орайлы, дер кезі (opp: inopportune) ♦an opportune remark – орайы келіп айтылған сөз/ орайлы сөз ♦The publication of the book now is quite opportune. – Кітаптың қазір басылғаны оңды болған екен.