opportunist [ˌɒpəˈtjuːnɪst] A.n (often disapproving) 1.оппортунист, пайдакүнем ♦Voters dislike opportunists – politicians who change their policies according to opinion polls. – Сайлаушылар оппортунистерді – сауалнамаларға қарай құбылатын саясаткерлерді - жақтырмайды. 2.кездейсоқ ұры/ сұғанақ ♦80% of burglaries are committed by casual opportunists. – Ұрлық-қарлықтың 80%-ін кездейсоқ сұғанақтар жасайды. B.adj (also opportunistic) (often disapproving) кездейсоқ/ күтпеген мүмкіндікті пайдаланатын ♦an opportunist crime – кездейсоқ жасалған қылмыс ♦Smith marked his debut match with an opportunist goal. – Смит алғашқы матчында күтпеген жерден гол салды/ кіргізді.