oratory [ˈɒrətri] n (pl oratories) 1. шешендік (жұрт алдында әсерлі сөз сөйлей білушілік) (syn: rhetoric) ♦The crowd was held spellbound by her oratory. – Оның жан тебірентерлік сөзін жұрт ұйи тыңдады. 2. мінәжатхана, дұға оқитын бөлме не шағын үй