ordeal [ɔːˈdiːl] n ∼ (of smth/of doing smth) тауқымет, ауыр хикая, қиямет, сорлау, қиыншылық, қиын оқиға, ауыртпалық ♦They are to be spared the ordeal of giving evidence in court. – Оларды сотта куә етіп қинамайтын болды. ♦The hostages spoke openly about the terrible ordeal they had been through. - Тұтқын болғандар өздерінің бастан кешкен сұмдықтарын/ қияметтерін ашық айтты. ♦The interview was less of an ordeal than she'd expected. – Интервью өзі ойлағандай қиын болмады.