orphan [ˈɔːfn] A.n жетім, тұл ♦He was an orphan and lived with his uncle. – Ол жетім болатын, сондықтан ағасының қолында өсті. ♦orphan boys/girls – жетім ұлдар/ қыздар ♦a poor little orphan – байғұс/ бейшара жетім B.v ∼ smb жетім қылу/ ету ♦She was orphaned in the war. – Соғыс оны жетім етті.