outhouse [ˈaʊthaʊs] n 1. (BrE) қора, қора-қопсы, кіші үй, кіші там, үйшік, үйше (негізгі үйдің қасындағы шағын үй/ там) ♦They found the tools in an outhouse of the vicarage. – Олар құрал-сайманды священник үйінің қорасынан тапты. 2. (especially NAmE) тыстағы туалет ♦They dug a latrine and built an outhouse around it. – Олар туалеттің орнын қазып, үсітен үйшік орнатты.