outsider [ˌaʊtˈsaɪdə(r)] n 1.шеттелген/ оқшауланған адам ♦Here she felt she would always be an outsider. – Ол өзінің ылғи да шетте(ті)летінін сезді. 2.басқа, бөтен (белгілі бір ұйымның мүшесі я кәсіптің маманы емес) ♦They have decided to hire outsiders for some of the key positions. – Кейбір жауапты қызметтерге сырттан адамдар тағайындауды ұйғарды. ♦To an outsider it may appear to be a glamorous job. – Сырттай бұл керемет жұмыс болып көрінуі мүмкін. 3.аутсайдер, осал, әлжуаз (сайыста жеңіледі делінген адам я жануар) ♦The race was won by a rank outsider. – Жарысты мүлде осал дегені ұтты.