overtone [ˈəʊvətəʊn] n астарлы сөз, астар, бүкпе мән, тұспалдама, тап (белгі ретінде) ♦There were political overtones to the point he was making. – Оның сөздерінде бір саяси астарлар болды. ♦There was an overtone of regret in his farewell speech. – Оның қоштасу сөзінде өкініш табы болды. ♦The word ‘cheap’ has negative overtones. – «Арзан» сөзінің болымсыз реңктері бар.