overwrought [ˌəʊvəˈrɔːt] adj өте түтіккен/ қобалжыған/ ашынған/ кейіген, дегбірі/ құты қашқан (syn: distraught) ♦She was still a little overwrought. – Ол әлі де аздап түтігіп тұрды. ♦The child is usually too emotionally overwrought to listen to reason. – Баланың ашынғаны соншама, қазір сөз тыңдайтын түрі жоқ.