oxidize [ˈɒksɪdaɪz] v (chemistry) (BrE also -ise) ∼ (smth) тотығу, тотықтыру, тотықтандыру (бір затты оттегімен қосу/ араластыру) ♦Iron oxidizes to form rust. – Темір тотыққанда тат/ тот/ дат басады. ♦When you heat fat, it oxidizes easily. – Майды қыздырса/ қыздырғанда, тез тотығады.