panic-stricken [ˈpænɪk strɪkən] adj (syn: hysterical) шошыған, үріккен, үрейленген; тағат таппаған, уайым жеген, қобалжыған ¨He sounded panic-stricken on the phone. – Телефоннан оның шошып тұрғаны білініп тұрды. ¨Jack caught a glimpse of her panic-stricken face. – Джәктің көзіне оның шошыған жүзі шалынды.