​peculiarly [pɪˈkjuːliəli] adv 1.әсіресе, аса, өте; ерекше, өзгеше, біртүрлі (syn: particularly, especially) ♦These plants are peculiarly prone to disease. – Бұл өсімдіктер ауруға сондай/ соншама шалдыққыш. ♦a peculiarly nasty accident – тегі бір сұмдық оқиға/ апат 2. (біреуге/ бірн-ге) тән, ерекше (syn: uniquely) ♦He seemed to believe that it was a peculiarly British problem. – Ол бұны Британияға тән мәселе деп ұққан сияқты. 3.біртүрлі, оғаш