personification​ [pəˌsɒnɪfɪˈkeɪʃn] n 1. ∼ of smth мысал, үлгі, өнеге (syn: epitome) ♦She was the personification of elegance. – Ол сырбаздықтың үлгісі еді. 2.өнер мен әдебиетте нәрселерді жанды етіп, адам кейпінде көрсету ♦the personification of autumn in Keats’s poem – Киттің өлеңіндегі күзге жан бітіру