petulant [ˈpetʃələnt] adj бұртиған, кіртиген, кілтиген, торсиған (syn: pettish) ♦He behaved like a petulant child and refused to cooperate. – Ол бұртиған бала сияқты қыңырайып алды. ♦Her tone of voice became abrupt and petulant. – Оның дауыс ырғағы дірілдеп, реніші байқалды.