pinion [ˈpɪnjən] v​ ∼ smb/smth біреуді қозғалтпай ұстау; біреудің қолын байлап тастау ♦His arms were pinioned to his sides. – Екі қолымды екі жаныма байлады. ♦They were pinioned against the wall. – Оларды қабырғаға қысып тастады.