placid [ˈplæsɪd] adj бұйығы, бойкүйез, ұяң, самарқау, мимырт, марғау, біртоға, тыныш (syn: tranquil) (opp: high-spirited) ♦a placid baby/horse – бұйығы сәби/ жуас ат ♦The cattle are placid, so easy to work with. – Мал – жуас, бағу – оңай. ♦the placid waters of the lake – көлдің бойкүйез суы