playtime [ˈpleɪtaɪm] n 1. (especially BrE) (мектептегі) үзіліс ♦The children always go outside at playtime. – Үзіліс кезінде балалар ылғи тысқа шығады. 2.ойнайтын, көңіл көтеретін уақыт ♦With so much homework to do, her playtime is now very limited. – Үй тапсырмасының көптігінен, оның ойнайтын уақыты өте шектеулі.