pomposity [pɒmˈpɒsəti] n (disapproving) маңғаздану(шылық), тәкаппарлану, шікірею (syn: pretentiousness) ♦The prince's manner was informal, without a trace of pomposity. – Принц өзін бейресми ұстады, тәкаппарлықтың табы да болмады.