​pounding [ˈpaʊndɪŋ] n 1.тарсыл, сартыл, дүрсіл ♦We were awoken by a pounding at the door. – Есікті біреу дүрсілдетіп, оянып кеттік. ♦There was a pounding in his head. – Басы солқылдап тұрды. 2.қатты соғылу, ұрылу; шабуылға, соққыға тап болу (syn: battering) ♦The boat took a pounding in the gale. – Дауыл қайықты төпеледі. ♦(figurative) The team took a pounding. – Команда оңбай таяқ жеді.