prattle [ˈprætl] n, v (old-fashioned, often disapproving) сампылдау, (әрнәрсені айтып) сөйлей беру ♦∼ on/away She let him prattle away. – Ол оны сөйлетіп қойып (өзі тыңдап) отырды. ♦∼ about smth What are you two prattling about? – Не деп сампылдап жат(ыр)сыңдар? ♦∼ on/away about smb/smth She prattled on about her children all evening. – Оның кеш бойы айтқаны/ әңгімелегені балалары болды.