precipitate [prɪˈsɪpɪteɪt] A.v (formal) 1. ∼ smth тездету, асықтыру (syn: bring on, spark) ♦His resignation precipitated a leadership crisis. – Оның отставкасы жетекшілік кризисіне/ дағдарысына ұрындырды. 2. ∼ smb/smth into smth ұрындыру, душар ету, ұшырату ♦The assassination of the president precipitated the country into war. – Президентті өлтіру елді соғысқа ұрындырды. B.adj (formal) аяқ астынан болған, күтпеген, қауырт ♦the precipitate resignation of the director – директордың күтпеген жерден қызметтен кетуі ♦To force a decision now would be precipitate. – Бұл енді асығыс жасалған/ апыл-ғұпыл шешім болады. C.n (chemistry) тұнба ♦A yellow precipitate should form immediately. – Бірден сары тұнба пайда болуы керек.