predominance ​[prɪˈdɒmɪnəns] n 1. (сан, мөлшер жағынан) басымдық, көптік (syn: preponderance) ♦a predominance of female teachers in elementary schools – бастауыш мектептерде әйел мұғалімдер санының басымдығы/ көптігі ♦A survey of judges showed the overwhelming predominance of upper-class backgrounds. – Судьяларды шолғанда олардың басым көпшілігінің жоғары таптан шыққаны аңғарылды. 2.үстемдік, өктемдік, басымдық (syn: dominance) ♦the ongoing struggle for global predominance – ғаламдық үстемдік үшін болып жатқан талас