prickle [ˈprɪkl] A.v 1. ∼ (smth) (денені) жыбырлату, тызылдату, тітіркендіру, қадалу ♦The rough cloth prickled my skin. – Қатты мата денемді жыбырлатты. ♦His moustache prickled when he kissed me. – Сүйгенде мұры бетімді жыбырлатты/ тызылдатты. 2. ∼ (with smth) (терісі, көзі, тб ж) біртүрлі/ жайсыз сезіну ♦Her eyes prickled with tears. – Көзі жастан бусанды. ♦The thought made her prickle with excitement. – Әлгі ой оның көңілін тасытты. ♦The hairs on the back of my neck prickled when I heard the door open. – Есіктің ашылғанын естігенде шүйде шашым жыбырлады. ♦(figurative) He prickled at the suggestion that it had been his fault. – Оған кінәң бар-ау дегенде ол ашуланды. B.n тікенек, тікен ♦a cactus covered in prickles – тікенек басқан кактус ♦(ауысп мағ) a prickle of fear/excitement – (денесі) қорқып тызылдау/ толқып дірілдеу