prominence [ˈprɒmɪnəns] n танымалдық, белгілілік; маңыздылық; көрнектілік ♦a young actor who has recently risen to prominence – жақында танымал/ көрнекті болған жас актер ♦The newspapers have given undue prominence to the story. – Газеттер әңгімені жөні жоқ дардитып жіберді. ♦She has achieved a prominence she hardly deserves. – Ол өзі лайықты болмаса да, танымал/ көрнекті болды. ♦∼ as smth The study of local history has gained prominence as an academic discipline. – Жергілікті тарихты оқу академиялық пән ретінде маңызға ие болды.