​prompting [ˈprɒmptɪŋ] n (also ∼s) көндіру, көнгізу, көнгізіп істету ♦He wrote the letter without further prompting. – Ол хатты тағы айттырмастан жазды. ♦Never again would she listen to the promptings of her heart. – Бұдан былай ол өз жүрегінің айтқандарын ешқашан тыңдамайтын болады. ♦You shouldn’t need any prompting from me. – Менсіз-ақ өз бетіңмен істе.