prong [prɒŋ] n 1.ұш, тіс (шанышқының, айырдың, вилканың) ♦One of the prongs of the garden fork went through his foot. – Бақша айырының бір ұшы оның табанын тесіп шыққан. 2.тармақ, бағыт (шабуылдың, айтыстың, тб) 3. -pronged -тісті, -ұшты ♦a two-pronged fork – екітісті/ екіұшты айыр ♦a three-pronged attack – үш жақтан шабуылдау