prosecution [ˌprɒsɪˈkjuːʃn] n 1.соттау, жауапқа тарту ♦Prosecution for a first minor offence rarely leads to imprisonment. – Алғашқы ұсақ қылмыс үшін түрмеге сирек қамайды. ♦He threatened to bring a private prosecution against the doctor. – Ол дәрігерді сотқа беремін деп қорқытты. 2. the ∼ айыптаушы, (біреуді) сотқа беруші, жауапқа тартушы ♦He was a witness for the prosecution. – Ол айыптаушы жақтың куәсі болды. ♦The prosecution has/have failed to prove its/their case. – Айыптаушы жақ өз ісін дәлелдей алмады. ♦defence and prosecution – жауапкер мен айыптаушы ♦a prosecution lawyer – айыптаушы юрист 3. (formal) жалғастыру, жалғастырау беру(шілік)