public property n 1. ​(law) қоғам/ мемлекет/ үкімет мүлкі (яғни, жекеменшік емес) ♦The youths were convicted of defacing public property. – Жастарды қоғамдық мүліктің сыртын бүлдірді деп айыптады. 2.​қоғамға/ жұртқа танымал адам я нәрсе ♦Sophie became public property when she married into the royal family. – Корольдің үй-ішіне тұрмысқа шығып, Софи қоғамға танымал жан болды.