punky [ˈpʌŋki] adj (punkier, punkiest) (informal) 1. (музыка ж) панк рок-музыкасындай өршеленген, қатты ♦His latest song has a raw, punky sound. – Оның кейінгі әнінде бір албырттық пен панктік бар. 2.панк сияқты [қ-з: punk (2)] ♦He's got a punky hairstyle. – Панктікіндей шаш үлгісі. ♦They were funky, punky and rebellious. – Олар ойнақы, елірме әрі жүгенсіз болды. 3. (NAmE) қолынан іс келмейтін, сандалма ♦The punky little twerp was arrested for vandalism. – Сандалма біреуді бұзақылығы үшін ұстады.