puny [ˈpjuːni] adj (punier, puniest) (disapproving) әлжуаз, көтерем (syn: feeble) ♦The lamb was a puny little thing. – Қозы титтей әлжуаз неме еді. ♦Their plane made the others look puny. – Олардың самолетінің жанында басқалары титтей бірдеңе болды да қалды. ♦a rather puny man – әлжуаздау адам ♦They laughed at my puny efforts. – Олар менің көтерем әрекетіме күлді.