pursuance [pəˈsjuːəns] n (idm) *in pursuance of smth (formal or law) бірн-е үшін, бір мақсатпен/ ниетпен; бірн-е кезінде ♦They may need to borrow money in pursuance of their legal action. – Сот кезінде олар ақша қарыз алуы мүмкін.