rabbit [ˈræbɪt] A.n 1.ор қоян; үй қояны ♦a rabbit hutch – қоян қора 2. (idm) *breed like rabbits (informal) қоянша көбею/ төлдеу/ құжынау ♦These rodents breed like rabbits. – Бұл кеміргіштер қоянша көбейеді. *pull smth/a rabbit out of the hat (informal) «қоянды қалпақтан шығару», кенет тосын шешім ұсыну B.v 1. go rabbiting қоян аулау, қоян ату 2. (phr v) *rabbit on (about smb/smth) (BrE, informal, disapproving) сампылдау, жөнсіз сөйлей беру (syn: chatter)