rabble [ˈræbl] (disapproving) n 1. (шуылдаған, жүгенсіз) тобыр, топ (syn: mob) ♦a drunken rabble – мас тобыр ♦He was met by a rabble of noisy, angry youths. – Ол шуылдақ, ызақор жастар тобырымен ұшырасты. 2. the ∼ жай жұрт, қарапайым жұрт, көпшілік (syn: the masses) ♦a speech that appealed to the rabble – жай жұртқа ұнаған сөз