rapture [ˈræptʃə(r)] n (formal) 1.шаттық, шаттану (syn: delight) ♦Charles listened with rapture to her singing. – Чарльз оның әнін сүйсіне тыңдады. ♦The children gazed at her in rapture. – Балалар оған шаттана қарады. ♦Never before had she known such rapture. – Бұрын-соңды ол бұндай шаттықты білмепті. 2. (idm) *be in, go into, etc. raptures (about/over smb/smth) шаттану, шаттыққа бөлену, мәз-майрам болу, мәре-сәре болу ♦The critics went into raptures about her performance. – Сыншылар оның өнеріне мәре-сәре болды. ♦The last minute goal sent the fans into raptures. – Соңғы минуттағы гол жанкүйерлерді мәре-сәре етті.