rasp [rɑːsp] A.n 1.жайсыз (түрпідей) дауыс, бұрқыл(даған дауыс), қырыл ♦There was a rasp of impatience in his voice. – Ол тағат таппай бұрқылдады. ♦‘Stop!’ he rasped. – «Тоқта!» деді ол түрпі дауыспен. 2.түрпі, егеу (рашпиль, терпуг) B.v 1.бұрқылдай/ қырылдай сөйлеу (syn: croak) ♦‘Where have you been?’ she rasped. – «Қайда жүрсің?», деп ол бырқ етті. ♦∼ (smth) (out) He rasped out some instructions. – Ол қырылдап бір нұсқаулар айтты. 2.қырылдау, ғырылдау (syn: grate) ♦a rasping cough/voice – қырылдай жөтелу/ қырылдаған дауыс ♦He struggled to the top of the hill, his breath rasping loudly. – Ол шоқының үстіне қарай ентіге жүрді, демі қатты қырылдаған. 3. ∼ smth (түрпімен/ егеумен, тб) егеу, қажау, үйкеу, үйкелеу ♦The wind rasped his face. – Жел оның бетін осқылады.