raucous [ˈrɔːkəs] adj (дауыс ж) қатты, барылдаған, гүжілдеген ♦raucous laughter – қарқыл ♦a raucous voice – гүжілдеген дауыс ♦a group of raucous young men – гүжілдек жастар тобы ♦They grew more and more raucous as the evening went on. – Кеш ұзаған сайын дауыстары гүжілдей шыға бастады.