rebellious [rɪˈbeljəs] adj 1.бағынғысы/ тыңдағысы келмейтін, бағынбайтын, тыңдамайтын, қарсы, бүлікші ♦rebellious teenagers – бүлікші жеткіншектер ♦He has always had a rebellious streak. – Оның қашан да бір бүлік шығаратын әдеті бар. 2.көтеріліске/ қарсы шыққан, бүлік шығарған ♦rebellious cities/factions – бүлікші қалалар/ фракциялар ♦Rebellious MPs are threatening to vote against the government. – Бүлікші депутаттар үкіметке қарсы дауыс береміз деп қорқытуда.