recollection [ˌrekəˈlekʃn] n (formal) 1. ​еске алу/ түсіру (syn: memory) ♦∼ (smth of doing) I have no recollection of meeting her before. – Оны бұрын жолықтырдым ба, жоқ па, есімде жоқ. ♦∼ (of smth) My recollection of events differs from his. – Оқиға жайлы ойымда қалғаны оныкінен бөлек. ♦To the best of my recollection I was not present at that meeting. – Білуімше, сол жиналыста болмадым. 2.естелік, есінде қалғаны, жад (syn: memory) ♦to have a clear/vivid/dim/vague recollection of something – бірнәрсе анық/ айқын есінде болу/ онша есінде болмау ♦his early recollections of his father – әкесі жайлы бала күнінде есінде қалғандары