rectitude [ˈrektɪtjuːd] n (formal) (ой, мінез, жүріс-тұрыс, тб ж) дұрыстық, туралық, адалдық, мінсіздік (syn: uprightness) ♦She is a model of rectitude. – Ол дұрыстықтың/ мінсіздіктің үлгісі. ♦Most of them led lives of selfless moral rectitude. – Олардың көпшілігі қара басын ойламаған моральдық принциптерге сүйене өмір кешті.