renegade [ˈrenɪɡeɪd] n (formal, disapproving) 1.айнушы, бүлікші, таюшы, бөлек кетуші (саяси, діни топты тастап, басқасына қосылушы, тб) ♦a renegade priest – бүлікші священник ♦a renegade army unit – бүлікші әскери бөлім 2.содыр, бүлікші (syn: outlaw)