renown [rɪˈnaʊn] n (formal) атақтылық, әйгілілік, танымалдық, белгілілік, көрнектілік ♦He won renown as a fair judge. – Оның атағы әділ төреші ретінде шықты. ♦a pianist of some/international/great renown – танымал/ халықаралық деңгейдегі/ керемет пианист