repent [rɪˈpent] v (formal) (істеген кінәсі, қатесі үшін) өкіну, қайғыру, кею ♦God welcomes the sinner who repents. – Құдай күнәлерін ұғып өкінгендерді мүсіркейді. ♦∼ of smth She had repented of what she had done. – Ол өз ісіне бола қатты қайғырды. ♦∼ smth He came to repent his hasty decision. – Кейін ол асығыс шешімі үшін өкінді. ♦∼ for smth I will spend the rest of my life trying to repent for my actions. – Өмірімнің аяғына дейін істеген істерім үшін өкінумен өтетін боламын.